NE OLUR BİLMEM?

NE OLUR BİLMEM?

Ne olur bilmem ama artık bazı şeylerin düzelmesi gerekir.

Mesela belli bir konuda , kendi alanı ile ilgili duyarlı olması gereken yöneticilerimizin, insanlarımızın, kamu görevlilerimizin gerektiği özeni göstermemesi.

Ne olacak, toplumda kanıksadı mı mesala?

Bir teröre alışmamamız lazım tartışması başlamıştı. Ama ne yazıkki pek çok olaya, teröre belki değil ama, pek çok olaya karşı duyarlılığımızı kaybettik.

İş cinayetleri-kazaları artık hiç önemi yok gibi. E kolay tabi. Soma kazasından sonra, bir sendika başkanı patronları değil, işçileri suçlu bulmuştu ya. Ondan dolayı artık iş cinayetleri olunca  millet pek önemsemiyor.

Mesela şu aralar çok sık duymaya başladık. Çocuk istismarı, çocuklara yönelik cinsel taciz ve tecavüz girişimleri. Öğretmen, hatta Konya’da yaşanan olayda ki öğretmen Din Kültürü öğretmeniydi, kamu görevlisi, toplumda belli bir seviyede olan insanlar.

Eğitim veya eğitimsizliğin, ahlaki çöküntünün, çıkar ve menfaatlerin ön planda tutulması, kendinden olmayana karşı hoşgörüsüzlük, siyasi tartışmaları hayatın her koluna taşıma çalışması, adaletsizlik bunlara birinci elden sebeb olan unsurlar.

Bir toplumun birlikteliklerinin oluşturabilmesi için o toplumda adaletin sonuna kadar tesis edilmesi gerekir. Eğitimin gerçekçi, çağımıza uygun, siyasi tartışmalardan uzak, uzun vadeli, kuralları belli olan bir sisteme kavuşturulması lazım.

Hoşgörüyü biz kaybettik. Bizden sonrakilere bari miras olarak bırakmaya çalışalım. Bu toplumsal sıkıntılar durumu bu tempoda , böyle sürekli gidemez.

Muhakkak reform adımları, toplumsal zihniyet adımları, eğitim kurumlarının fiziksel olarak değil, fikirsel olarak, içerik olarak yeniden yapılandırılması, siyasetin kendine çeki düzen vermesi gerekir.